4 λόγοι που ΔΕΝ υποχωρεί ο μυοσκελετικός πόνος σου

Αρκετοί άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί δεν υποχωρεί ένας μυοσκελετικός πόνος που νιώθουν, γιατί υποτροπιάζει και γιατί ξαναεμφανίζεται.

Εκεί όπου έχεις φτάσει στο όριο του να τα παρατήσεις, να σταματήσεις το άθλημα που σε γεμίζει, να διακόψεις το χόμπι σου ή ακόμη να αλλάξεις τη δουλειά σου επειδή επιβαρύνεις την περιοχή που πονά, ας δούμε 4 βασικούς και πιθανούς λόγους που δεν υποχωρεί ο μυοσκελετικός πόνος σου:

Δεν δέχεσαι την ενδεδειγμένη, για την περίπτωση σου, θεραπεία.

Κάθε μυοσκελετικό πρόβλημα, μόλις αναγνωριστεί, έχει κάποιες αρχές θεραπευτικής αντιμετώπισής του οι οποίες βασίζονται σε επιστημονικές ενδείξεις και κριτήρια (evidence based practice). Είτε ο πόνος οφείλεται στον αυχένα, είτε στον ώμο, είτε στον αγκώνα, η διαχείριση των συμπτωμάτων και η θεραπεία που ακολουθείται πρέπει να είναι εξατομικευμένη και ειδική για την περίπτωση του κάθε ατόμου. Το μόνο κριτήριο για να επιλεχθεί η καταλληλότερη θεραπεία είναι το πόσο αποτελεσματική φαίνεται ότι είναι βάση της αρθρογραφίας (Navani et al. 2019).

Είναι συχνό φαινόμενο να συναντάμε ασθενείς οι οποίοι έχουν δεχτεί συμπληρωματικές και ΟΧΙ βασικές στρατηγικές αποκατάστασης στην αντιμετώπιση του προβλήματός τους. Πολλές φορές δίνονται σε ασθενείς συμβουλές και οδηγίες οι οποίες δε βασίζονται στα σύγχρονα στοιχεία της αποκατάστασης, αλλά αποτελούν την προσωπική άποψη του εκάστοτε κλινικού. Αυτό είναι λάθος. Αν και βρισκόμαστε πλέον σε μια εποχή όπου το κάθε άτομο μπορεί να αναζητήσει τη πληροφορία γύρω από το πρόβλημα του στο διαδίκτυο είναι αρκετά πιθανό να παραπλανηθεί και να δεχθεί θεραπείες που δεν είναι στην πρώτη γραμμή.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι ανασταλτικοί στην αντιμετώπιση του μυοσκελετικού προβλήματος που αντιμετωπίζεις. Είναι προτιμότερο να δέχεσαι ένα στοχευμένο θεραπευτικό «βέλος» σε μια επώδυνη περιοχή παρά πολλά άστοχα «βέλη» ελπίζοντας σε θετικό αποτέλεσμα.

Δεν αντιμετωπίζεις την αιτία του προβλήματος αλλά μόνο το σύμπτωμα του πόνου.

Όταν ένα άτομο πονά, ο επαγγελματίας υγείας έχει ορθά ως πρώτο του μέλημα τη μείωση του πόνου. Ταυτόχρονα όμως μέσω της αξιολόγησης και του λεπτομερούς ιστορικού πρέπει να αναγνωριστούν οι «αθέατοι» παράγοντες που επιβαρύνουν και οδηγούν στην εμφάνιση του πόνου. Οι παράγοντες αυτοί αρκετές φορές είναι «μακριά» από την επώδυνη περιοχή. Είναι πολύ πιθανό δηλαδή σε κάποιο άτομο όπου ο μυοσκελετικός πόνος του δεν υποχωρεί, ή και να υποχωρεί εμφανίζεται ξανά και ξανά, να μην έχει αναγνωριστεί ακόμη η πιθανή αιτία που τον πυροδοτεί (Lin et al. 2020).

Ας παραθέσουμε ένα παράδειγμα για να γίνει πιο κατανοητό:

Έστω ότι έχουμε έναν ερασιτέχνη δρομέα που αναφέρει πόνο στο γόνατο τον τελευταίο μήνα μετά το τρίτο χιλιόμετρο της διαδρομής του. Κρίνεται απαραίτητο αφού πρώτα εξεταστεί το γόνατο να αξιολογηθούν

- το πέλμα του αθλούμενου
- οι μύες του ισχίου
- το κινητικό πρότυπο τρεξίματος
- το αθλητικό υπόδημα
- ο ρυθμός φόρτισης – αποφόρτισης
- ο προπονητικός σχεδιασμός που ακολουθεί με τον γυμναστή του

Εάν δεν ληφθούν υπόψη και εξεταστούν οι άνωθεν παράμετροι τότε η θεραπεία θα είναι συμπτωματική στη περιοχή του γόνατος και δεν είναι σίγουρο αν θα λυθεί το πρόβλημα οριστικά.

Δεν συμμορφώνεσαι

Ένας από τους βασικότερους λόγους που αποτυγχάνει ένα θεραπευτικό πλάνο ή ακόμη και ένα φαρμακευτικό σχήμα είναι το επίπεδο συμμόρφωσης που δείχνει το άτομο – ασθενής. Στις περισσότερες νέες ερευνητικές μελέτες (DeConne et al. 2018, Yedro et al. 2019) φαίνεται ότι η συμμόρφωση του ασθενή είναι σε χαμηλά επίπεδα όσον αφορά την εκτέλεση αυτών που του προτείνουν οι ειδικοί. Αυτό αποτελεί έναν βασικότατο παράγοντα αποτυχίας ίασης.

Με τον όρο συμμόρφωση (compliance) στην μυοσκελετική αποκατάσταση δεν εννοούμε την απαγόρευση. Αντιθέτως εννοούμε την τροποποίηση κάποιων πραγμάτων, την εκτέλεση των οδηγιών και των πιθανών ασκήσεων από την πλευρά του ατόμου. Εάν το πλάνο θεραπείας δεν περιλαμβάνει την ενεργή συμμετοχή του ατόμου μέσα σε αυτό μάλλον δεν είναι το πιο αποδοτικό. Τα άτομα οφείλουν να συμμορφώνονται στις υποδείξεις του επαγγελματία υγείας που τους παρακολουθεί για να μπορούν και οι ίδιοι να έχουν μια «καθαρή» εκτίμηση της πορείας τους. Όσο ο παράγοντας συμμόρφωση είναι ασταθής δεν θα μάθεις ποτέ τι θα γινόταν εάν τον ακολουθούσες.

Δεν ελέγχεις την ψυχολογία σου

Όταν κάποιος βιώνει πόνο, ο οποίος δεν υποχωρεί, νιώθει την υπομονή του να λιγοστεύει. Ο φόβος και το άγχος αποτελούν τα βασικά στοιχεία που νιώθει το άτομο, ειδικά εάν ο πόνος του διαρκεί καιρό. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι αρκετά ικανά να ενισχύσουν τα συμπτώματα πόνου τα οποία νιώθει και να διαιωνίσουν το πρόβλημα ακόμη περισσότερο (Tanha et al. 2020). Είναι συχνό φαινόμενο του ατόμου όταν νιώθει έτσι να «σπάει» τον θεραπευτικό κύκλο και να αναζητά άλλες «γρήγορες» λύσεις προκειμένου να βοηθηθεί. Χάνει την πίστη του στον φυσικοθεραπευτή και τον γιατρό που τον παρακολουθεί και νιώθει αβοήθητος. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ιδανικό είναι να κρατηθεί η ψυχραιμία του ατόμου, να δείξει υπομονή και επιμονή ακολουθώντας το πλάνο που από κοινού έχει αποφασίσει με τους ειδικούς της εμπιστοσύνης του.

Πηγή: www.fmh.gr