Η προπόνηση υψηλής έντασης συχνά συνιστάται ως ο καλύτερος τρόπος για να κάψετε το κοιλιακό λίπος.

Αυτό είναι ένα μέρος όπου το σώμα αποθηκεύει συνήθως τις υπερβολικές θερμίδες, στους περισσότερους άνδρες και γυναίκες. Όσον αφορά την υγεία, υπάρχουν δύο είδη λίπους της κοιλιάς που έχουν σημασία – το υποδόριο λίπος ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος και το σπλαχνικό λίπος, το οποίο είναι βαθύτερο και γύρω από τα εσωτερικά όργανα όπως τα έντερα, το συκώτι και τα νεφρά.Η προπόνηση υψηλής έντασης συχνά συνιστάται ως ο καλύτερος τρόπος για να κάψετε το κοιλιακό λίπος.

Αυτό είναι ένα μέρος όπου το σώμα αποθηκεύει συνήθως τις υπερβολικές θερμίδες, στους περισσότερους άνδρες και γυναίκες. Όσον αφορά την υγεία, υπάρχουν δύο είδη λίπους της κοιλιάς που έχουν σημασία – το υποδόριο λίπος ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος και το σπλαχνικό λίπος, το οποίο είναι βαθύτερο και γύρω από τα εσωτερικά όργανα όπως τα έντερα, το συκώτι και τα νεφρά.

Το σπλαγχνικό λίπος, σύμφωνα με τους ειδικούς της ιατρικής, είναι το λίπος που έχει τις χειρότερες μεταβολικές συνέπειες για την υγεία, μειώνοντας την καλή χοληστερόλη και αυξάνοντας την κακή χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια στο αίμα. Με ιατρικούς όρους, το σπλαχνικό λίπος συνδέεται με το μεταβολικό σύνδρομο, μια κατάσταση που σχετίζεται με υψηλή αρτηριακή πίεση και παχυσαρκία. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείτε να πείτε ποιος έχει περισσότερο σπλαχνικό ή υποδόριο λίπος κοιτάζοντας μια μεγάλη κοιλιά.

Η υψηλής έντασης άσκηση μπορεί να βοηθήσει

Γνωρίζουμε ότι η απώλεια βάρους και η άσκηση είναι καλές για τον οργανισμό μας, αλλά τι γίνεται αν μπορούσαμε να στοχεύσουμε το σπλαχνικό λίπος με ένα συγκεκριμένο είδος άσκησης; Σύμφωνα με μερικές πρόσφατες έρευνες, και οι δύο τύποι λίπους της κοιλιάς μπορούν να μειωθούν με μεγαλύτερη επιτυχία εκτελώντας άσκηση σε υψηλότερη ένταση, ακόμα και σε σύγκριση με την ίδια ενέργεια που καταναλώνεται σε μία λιγότερο έντονη άσκηση.

Αν και η έρευνα είναι ανάμεικτη και μερικές μελέτες δεν βρήκαν διαφορά στις εντάσεις άσκησης ή στη διάρκεια της απώλειας λίπους στην κοιλιά, πρόσφατες πειραματικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένης μίας στο περιοδικό Medicine and Science in Sports and Exercise, προτείνουν ότι η άσκηση υψηλής έντασης θα μπορούσε να είναι επωφελής με τη στόχευση του σπλαχνικού λίπους.

Η άσκηση υψηλής έντασης είναι μια ασαφής έννοια όταν πρόκειται για τον ακριβή ορισμό. Βασικά σημαίνει ότι πρέπει να ασκηθείτε με έναν υψηλότερο καρδιακό ρυθμό. Κάποιοι γυμναστές την εξηγούν ως προπόνηση τύπου «σπριντ», στην οποία τρέχετε ή κάνετε μία κυκλική προπόνηση σε υψηλή ένταση για ένα διάστημα, για παράδειγμα, 20 έως 60 δευτερόλεπτα, στη συνέχεια ξεκούραση και, στη συνέχεια, επανάληψη της δραστηριότητας.

Ωστόσο, η άσκηση υψηλής έντασης σίγουρα δεν σημαίνει αποκλειστικά διαλειμματική προπόνηση. Μπορεί να σημαίνει τρέξιμο ή τζόκινγκ (ανάλογα με το αερόβιο σας επίπεδο) σε ένα επίπεδο στο οποίο η χρήση του VO2 ή του οξυγόνου είναι 75% ή υψηλότερο, το οποίο συνήθως έχει καρδιακή συχνότητα περίπου 85% του μέγιστου καρδιακού σας ρυθμού. Η εκτέλεση διαλειμματικής με Sprint θα είναι συχνά σε ρυθμό καρδιάς που προσεγγίζει το 95% του μέγιστου. Και εδώ είναι αυτό που πρέπει να θυμόμαστε. Δεν μπορείτε να κάνετε μόνο 10 λεπτά διαλειμματικής με sprint νομίζοντας ότι θα ισοδυναμεί με ένα τρέξιμο 30 λεπτών σε 85% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού. Όταν πρόκειται για αποτελέσματα, απλά δεν μπορείτε να εξαπατήσετε τις δαπάνες ενέργειας.

Κυκλική υψηλής έντασης προπόνηση με βάρη

Η κυκλική προπόνηση είναι ένας συνδυασμός διαφόρων ασκήσεων που εκτελούνται σε εξέλιξη από την μία στην άλλη. Ένας τρόπος για να συμπεριλάβετε την προπόνηση αντίστασης σε ένα πρόγραμμα άσκησης υψηλής έντασης που καίει πολλές θερμίδες είναι να χρησιμοποιήσετε ένα κύκλο ασκήσεων με βάρος στο οποίο κινείστε γρήγορα, ή κάνετε π.χ. τροχάδι μεταξύ ασκήσεων, με λίγη ανάπαυση. Αυτό κρατά τον καρδιακό σας ρυθμό στα ύψη, παρέχει περαιτέρω ένταση στην τυπική άσκηση αντίστασης και γενικά χαρακτηρίζεται ως άσκηση υψηλής έντασης, εάν συνεχίζετε να κινείστε.

Εν ολίγοις, αν και αξίζει να προσπαθήσετε να προσθέσετε κάποια άσκηση υψηλότερης έντασης, δεν είναι εύκολο για αρχάριους με χαμηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης. Δεν αξίζει να απογοητεύεστε και να αποθαρρύνεστε όταν αυτό το είδος άσκησης απλά δεν λειτουργεί για σας. Εφ ‘όσον αφιερώνετε το χρόνο, οι περισσότερες μορφές άσκησης θα βοηθήσουν την απώλεια λίπους σε κάποιο επίπεδο.

Ξεκινήστε αργά με μία άσκηση χαμηλής έντασης, ή ακόμα και πολύ μικρές εκρήξεις υψηλής έντασης, και δοκιμάστε σκληρότερες προπονήσεις καθώς ανεβαίνει το επίπεδο σας.

Πηγή: fit-blaster.com via Verywellfit.com

Μία νέα μελέτη αποδεικνύει πως οι ασκήσεις υψηλής έντασης επιβραδύνουν την γήρανση κατά δέκα χρόνια τουλάχιστον!

Στο περιοδικό Preventative Medicine, αναφέρετε πως μία ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου Brigham Young ανακάλυψε ένα περίεργο γεγονός που συμβάλλει στην αντιγήρανση.

Αρχικά διαπίστωσαν πως ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής γερνάει τα κύτταρα του οργανισμού ταχύτερα. Στην συνέχεια διαπίστωσαν πως η γυμναστική υψηλής έντασης όπως για παράδειγμα 30 με 40 λεπτά τζόκινγκ πέντε φορές την εβδομάδα βοηθούν για να μείνει κάποιος νεότερος.

Η έρευνα έγινε σε 5.000 ενήλικες που γυμνάζονταν τα προηγούμενα χρόνια έντονα. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έμοιαζαν νεότεροι από αυτούς που προτίμησαν τον καθιστικό τρόπο ζωής.

Μάλιστα τονίζουν πως μία σύντομη βόλτα με το ποδήλατο ή ένας περίπατος στα μαγαζιά δεν αρκεί. Οι ασκήσεις μέτριας έντασης είχαν τα ίδια αποτελέσματα από τους ανθρώπους που κάθονται στον καναπέ!

Η άσκηση καταστέλλει τις χημικές ανισορροπίες του οργανισμού που μπορεί να λάβουμε από την ατμόσφαιρα, το φαγητό και γενικότερα τον τρόπο ζωής. Οπότε για να μείνετε για πάντα νέοι θέλει κόπο και ιδρώτα.

Πηγή: www.beastmode.gr

Γράφει: Θεόδωρος Βασιλιάς

Όταν ακούμε την λέξη "αερόβια γυμναστική", συνήθως το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι ένα είδος επαναληπτικής άσκησης σε ένα στατικό σημείο, μέσα σε έναν κλειστό χώρο. Χωρίς την πρόθεση να θέλουμε να ακυρώσουμε αυτή την πρακτική, παρακάτω θα αναλύσουμε γιατί τα σπριντ ή η αερόβια υψηλής έντασης είναι ανώτερη της στατικής και αργής αερόβιας σε πολλά σημεία για κάψιμο λίπους.

Εν αρχή ήταν η χαμηλή ένταση

Για ολόκληρη τη δεκαετία του 1980, του 1990 - και ως ένα μεγάλο βαθμό, τις αρχές της δεκαετίας του 2000 - η πρακτική ήταν μια όταν ερχόμασταν στο ζήτημα "καύση λίπους": Αερόβια χαμηλής έντασης και σταθερού ρυθμού. Όχι ότι ήταν λάθος. Η φιλοσοφία πίσω από αυτή την πρακτική ήταν σωστή, όχι όμως τόσο όσο η υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση (HIIT από εδώ και στο εξής).

Προσοχή

Η HIIT είναι δύσκολη. Δεν είναι για τους απόλυτα αρχάριους. Οι αρχάριοι μπορούν να δουν πολύ καλά αποτελέσματα με μια αργή και σταθερή αερόβια στο διάδρομο. Και εάν ήδη χτυπιέστε στα βάρη σε καθημερινή βάση, μια συνεδρία HIIT μετά, θα σας φέρει στα όρια της αντοχής σας. Για όσους θέλουν να υιοθετήσουν αυτή την πρακτική στο πρόγραμμα αερόβιάς τους, αυτό που συστήνεται είναι πάντα σε διαφορετική χρονική στιγμή από την προπόνηση με βάρη και μάξιμουμ 4 φορές την εβδομάδα.

Και οι δυο δεν καίνε λίπος;

Έχουμε δυο αθλούμενους. Ο ένας κάνει μια ώρα διάδρομο σε ένα σταθερό ρυθμό με μέτρια ένταση. Ο δεύτερος κάνει 20 λεπτά υψηλής έντασης αερόβια με 8 σπριντ των 30'' και ανάμεσά τους 2' διάλειμμα. Ποιος καίει το περισσότερο λίπος σε ένα μήνα;

Απάντηση: Ο δεύτερος.

Ναι, αλλά γιατί;

Και οι δύο μέθοδοι καίνε λίπος, αλλά γιατί ο δεύτερος αθλούμενος έκαψε περισσότερο με διαλειμματικά σπριντς; Οι λόγοι μπορούν να βρεθούν στη βιοχημεία του σώματος: Το δεύτερο άτομο ενεργοποιεί ορμονική δραστηριότητα που το πρώτο δεν το κάνει. Αυτή η ορμονική αλλαγή κατά τη διάρκεια της άσκησης θέτει τη βάση για ένα είδος καύσης λίπους, τη λεγόμενη "μεταβολική μετάκαυση", η οποία συνεχίζεται για ώρες μετά την προπόνηση και μπορεί να διαρκέσει μεταξύ 12 και 24 ώρες.

Τι λέει η επιστήμη γι' αυτό;

Η χαμηλής έντασης καρδιαγγειακή άσκηση εμπλέκει το σώμα σε μια προπόνηση που προσλαμβάνει το 60 έως 70 τοις εκατό του μέγιστου καρδιακού του ρυθμού, ποσοστό το οποίο σίγουρα βρίσκεται μέσα στην ζώνη που ενεργοποιεί την καύση λίπους. Κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ το γεγονός αυτό. Ωστόσο, η HIIT λειτουργεί λίγο διαφορετικά, καθώς περιλαμβάνει διαστήματα άσκησης υψηλής έντασης - σε ποσοστό περίπου 90 τοις εκατό του μέγιστου καρδιακού ρυθμού - που ακολουθείται από μεγάλα διαστήματα (2 έως 4 φορές μεγαλύτερα σε διάρκεια) ανάκαμψης σε πολύ χαμηλότερη ένταση.

Τρέχουσες έρευνες δείχνουν ότι οι καρδιαγγειακές ασκήσεις με έντονες εκρήξεις που εναλλάσσονται με πολύ χαμηλή δραστηριότητα, έχουν μια βαθιά επίδραση στην καύση λίπους εν αντιθέσει με τις αερόβιες ασκήσεις σταθερής έντασης για τους δύο παρακάτω λόγους: Οι ορμονικές αλλαγές και η μεταβολική μετάκαυση επιμένει σε μεγαλύτερο διάστημα. Μια πρόσφατη αυστραλιανή μελέτη διαπίστωσε ότι γυναίκες που ακολουθούσαν ένα πρόγραμμα 20 λεπτών HIIT με 30'' γρήγορο τρέξιμο και δίλεπτα διαλείμματα αργού βάδην ανάμεσα, έχασαν έξι φορές περισσότερο σωματικό λίπος από μια άλλη ομάδα που ακολουθούσε ένα πρόγραμμα καθημερινής αερόβιας σταθερού ρυθμού στο 60% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού.

Μια προγενέστερη μελέτη της προηγούμενης στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα, διαπίστωσε ότι οι αθλούμενοι που υποβλήθηκαν στην συγκεκριμένη πρακτική έκαψαν κατά μέσο όρο 10% περισσότερες θερμίδες μέσα σε 24 ώρες μετά από μια συνεδρία HIIT, από ότι μια άλλη ομάδα αθλούμενων που ακολούθησαν την πρακτική της αερόβιας χαμηλής έντασης, παρά το γεγονός ότι οι θερμίδες που κάηκαν και στις δυο συνεδρίες ήταν πανομοιότυπες. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του μεταβολικού ρυθμού που προκάλεσε η HIIT.

Απλά μαθηματικά: Ας πούμε ότι το κλασικό σας αερόβιο στον ελλειπτικό διάδρομο για 1 ώρα την ημέρα σας καίει 500 θερμίδες. Αν εκτελείτε 4 τέτοιες συνεδρίες την εβδομάδα έχετε ένα σύνολο 2.000 θερμίδων που καίγονται ανά εβδομάδα. Τώρα, ας πούμε, αντί για αυτό, επιλέγετε να κάνετε 4 συνεδρίες των 20 - 30 λεπτών με HIIT ανά εβδομάδα. Επειδή οι μελέτες επιβεβαιώνουν ότι μπορείτε να κάψετε, κατά μέσο όρο, το 10% περισσότερο ανά προπόνηση (εξοικονομώντας παράλληλα 30 λεπτά) θα καταλήξετε συνολική καύση 2.200 θερμίδων την εβδομάδα, στο μισό χρόνο!

Σιγά το πράγμα; Συνεχίστε να διαβάζετε...

Όλοι το ξέρουμε πάνω-κάτω. Η καύση λίπους έρχεται πάντα με το κόστος μυών. Εκτός και αν είστε στο φάρμακο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην θυσιάσετε ένα ποσοστό της μυικότητάς σας όταν μπαίνετε σε φάση γράμμωσης/καύσης λίπους. Εκτός αν κάνετε HIIT. Λίγοι άνθρωποι το γνωρίζουν αυτό, αλλά η HIIT, αν και θεωρείται αερόβια προπόνηση, στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο αναερόβια από ότι αερόβια. Και αυτό γιατί ουσιαστικά αναγκάζει τους μυς να δουλέψουν σε έναν πολύ σημαντικότερο βαθμό από ότι η αργή και σταθερή αερόβια προπόνηση. Πάρτε για παράδειγμα τον σωματότυπο ενός δρομέα που εξειδικεύεται στους αγώνες 100-200 μέτρων με έναν αθλητή που διαγωνίζεται σε αγώνες άνω των 4000 μέτρων...

Επίσης...

Αυξημένος μεταβολικός ρυθμός σημαίνει όχι μόνο ότι το παράθυρο καύσης λίπους ανοίγει ευρύτερα για τη συνεχή καύση θερμίδων, αλλά και ότι επιτρέπει την κατανάλωση περισσότερων θερμίδων! Αυτό με τη σειρά του πάει να πει ότι μπορείτε να τρώτε περισσότερο (πάντα καλό για το μεταβολισμό) και έτσι να αλλάξετε τη σύνθεση του σώματός σας με λιγότερο θερμιδικό έλλειμμα. Στα ελληνικά αυτό σημαίνει ότι αντί να κόβετε θερμίδες και να τρέχετε σαν το χάμστερ στο διάδρομο σε μια προσπάθεια να πέσει η κοιλιά, μπορείτε να κάνετε HIIT τρώγοντας ότι τρώγατε πάντα (σε λογικά πλαίσια πάντα).

Αλλά ο παρακάτω είναι ο σημαντικότερος λόγος γιατί η σωματική σας διάπλαση μπορεί να βελτιωθεί δραματικότερα με την αερόβια υψηλής έντασης:

Στην HIIT, όπου εκτελείται έργο υψηλής έντασης, οι μύες θα πρέπει να συσπαστούν σε πολύ πιο γρήγορο ρυθμό. Αυτό σημαίνει ότι κουράζονται πιο εύκολα ως αποτέλεσμα της συσσώρευσης γαλακτικού οξέος. Αλλά κατά τη διάρκεια όλης αυτής της έντονης έκρηξης έργου, τότε είναι που απελευθερώνεται αυξητική ορμόνη (HGH) στο αίμα. Αυτό σημαίνει ότι αντί οι μυς να "καίγονται" (όπως είναι στην περίπτωση της σταθερής και χαμηλής έντασης αερόβιας) οι μύες ενισχύονται με την παροχή ορμονικής δραστηριότητας που προωθεί όχι μόνο τη διατήρηση του υπάρχοντος μυικού ιστού αλλά και ορισμένες φορές ακόμη και την σταθερή αύξησή του.

http://www.ensomati.gr/

{fcomments}